เหมือนผ่านไปแค่วันสองวันเองนะหลังจากที่ผมเริ่มทำรายการวิทยุของตัวเอง
แต่จริงๆแล้วนี่ก็หนึ่งเดือนผ่านไปแล้ว เวลานี่ผ่านไปเร็วจริงๆ เนอะ ?
กลับไปที่บ้าน หอพักของวิกซ์เวลาเดิมของทุกๆคืนและอ่านข้อความที่พวกคุณทิ้งไว้
ผมรู้สึกว่าวันวันหนึ่งชองผมนี่มันสั้นลงจริงๆนะเพราะมันก็เกือบจะเช้าแล้วทุกทีที่ผมกลับถึงบ้าน…
แต่สิ่งที่ทำให้ผมประหลาดใจมากกว่าในตอนนี้ก็คือการที่สตาไลท์มากมายยังคงอดหลับอดนอนไปกับผม
ฮ่าๆๆ
ในที่สุด เมื่อคืนผมก็เจอของชิ้นหนึ่งที่ผมต้องการใส่ลงไปในลิ้นชัก
“Boys’
record” ที่ถูกรวมลงไปในอัลบั้ม “love equation” …
มันคือหนึ่งในลูกโป่งที่ทุกคนโบกไปมาอย่างกระตือรือร้นในวันที่พวกเราจัดงานแฟนมีตติ้งบยอลฮานะ..
ผมค้นหามันทั่วทุกที่แล้วแต่ก็ไม่เจอ
แต่เมื่อคืนตอนที่ผมกำลังทำความสะอาด มันก็โผล่มาอยู่ในกระเป๋าที่ผมใช้เดินทาง ผมงี้ตกใจสุดๆเลย
ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี แต่ว่าผมรู้สึกผ่อนคลายมากเลย!
ผมควรจะทำความสะอาดห้องเร็วๆนี้สินะ…คึ
จริงๆแล้ว ช่วงนี้น่ะ..
ตั้งแต่ผมได้พบกับนักร้องรุ่นน้องบ่อยๆ… ทำให้ผมนึกย้อนกลับไปถึงความทรงจำของตัวเองและความทรงจำของวิกซ์ด้วย…
แม้ว่าพวกเราจะให้สัญญาอย่างมั่นใจเสมอว่าเราจะไม่ลืมว่าเราเป็นใคร
แต่ว่าตอนนี้ผมน่ะเป็นยังไงกันนะ? ผมได้แต่ถามคำถามนี้กับตัวเอง มันยากจริงๆที่ผมจะหาคำตอบให้ได้
ยังไงก็ตาม ผมคงโกหกไม่ได้หรอกนะว่าผมดีใจกับการหาลูกโป่งลูกเล็กๆแต่เต็มไปด้วยความสดใสนี่เจอขนาดไหน
มันทำให้ผมรู้สึกปลอดภัย
อย่างที่พูดไป ใจหนึ่งก็หวังว่าแม้แต่สตาไลท์เองก็อาจจะมีความสุขกับการได้เห็นลูกโป่งลูกนี้อีกครั้ง
ใจหนึ่งผมก็เสียดายที่ไม่ได้ใส่มันลงไปตอนถ่ายรูปอัลบั้ม เพระงั้นวันนี้ผมเลยพกลูกโป่งนี้ไปด้วยตอนอัดรายการวิทยุในสตูดิโอเปิดละ!!!
อย่างที่หวังไว้เลย
ผมดีใจนะที่ทุกคนชอบ ^^
ตั้งแต่เรื่องราวที่ 1
ไปจนถึงเรื่องราวที่ 10 หรือแม้แต่เรื่องราวที่
100 ผมสัญญาว่าผมจะเขียนเรื่องราวเหล่านี้ไปด้วยกันกับคุณทุกคน!
อย่าลืมละ! เข้าใจใช่มั้ย ?
เจอกันในฝันนะ เอ็นไนท์!
--------------------------
KR – EN TRANS : @VIXXGALAXY on twitter
EN – TH TRANS : zentiQ
--------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น